CATEGORIEËN
OVER UITGEVERIJ DEYSTERE
CONTACT/BESTELLEN
OVERZICHT BOEKEN
Essays
Gedichten
haiku
Romans
Theater
RECENTE BERICHTEN
Boekvoorstelling
LES AILES DE LA NOSTALGIE
LES AILES DE LA NOSTALGIE
Verhalen
Verhalen
De bundel Zjors van de Brouwer vertélt omvat 22 kortverhalen die zich afspelen van 1930 tot 1942. Het is de kleine Zjors die de poort naar zijn leefwereld, Bilzen, opent en die de verhalen in zijn geliefd Bilzers vertelt.
Georges Lambrechts is de verhalenverteller.
Vanaf 1995 tot nu schreef hij ruim tachtig kortverhalen in het Bilzers met vertaling in het Algemeen Nederlands.
Georges Lambrechts is de verhalenverteller.
Vanaf 1995 tot nu schreef hij ruim tachtig kortverhalen in het Bilzers met vertaling in het Algemeen Nederlands.
Zjors van de Brouwer vertélt / Georges Lambrechts
Fragment:
Op 'ne kér wiës de meester noë Bilsen op de landkaot: "Hier ligt Bilzen", zaagter. Ich voêl aut de loch. Bilze, dat worre toch de haajs, de mêrt, de kérk, 't stadhaus, de sjoël ên vae allemoël. Bilze zoêt èn me lijf, m'n kniëk, m'ne kop. Bilze wor bau ich woende ên rondloêp. Dat wor heil iet aanes as dat stipke op 'n onniëzel kaot. Straffer nog, op d' eegeste kaot volgde hae mèt z'ne stêk 'n zwatte kroem laajn ên zaag ondertèsse dat den Demer dèr Bilze kroenkelde ên dan voëts loêp noë Hasselt. Mêr den Deemer, dat wor vér mich de biëk wo thaus aater dér den hoëf loêp, de biëk bau ver èn bojde ên stiekelmêtte èn voenge.
Op 'ne kér wiës de meester noë Bilsen op de landkaot: "Hier ligt Bilzen", zaagter. Ich voêl aut de loch. Bilze, dat worre toch de haajs, de mêrt, de kérk, 't stadhaus, de sjoël ên vae allemoël. Bilze zoêt èn me lijf, m'n kniëk, m'ne kop. Bilze wor bau ich woende ên rondloêp. Dat wor heil iet aanes as dat stipke op 'n onniëzel kaot. Straffer nog, op d' eegeste kaot volgde hae mèt z'ne stêk 'n zwatte kroem laajn ên zaag ondertèsse dat den Demer dèr Bilze kroenkelde ên dan voëts loêp noë Hasselt. Mêr den Deemer, dat wor vér mich de biëk wo thaus aater dér den hoëf loêp, de biëk bau ver èn bojde ên stiekelmêtte èn voenge.
Op een keer wees de meester naar Bilsen op de landkaart: "Hier ligt Bilzen", zei hij. Ik viel uit de lucht. Bilzen, dat waren toch de huizen, de markt, de kerk, het stadhuis, de school en wij allemaal. Bilzen zat in mijn lijf, mijn beenderen, mijn hoofd. Bilzen was waar ik woonde en rondliep. Dat was helemaal wat anders dan dat stipje op een stomme kaart. Erger nog, op dezelfde kaart volgde hij met zijn stok een zwarte kromme lijn en verkondigde tegelijkertijd dat de Demer door Bilzen kronkelde en verder stroomde in de richting van Hasselt. Maar de Demer, dat was voor mij de beek die thuis achter door de tuin stroomde, de beek waarin wij gingen baden en stekelbaarsjes vangen